Onderzoek doen met het Omaha System: veel is mogelijk

Veel is er mogelijk, vertelt Chantal Zuizewind, onderzoeker bij Vilans. Zij schetst in een aardig plaatje hoe data tot informatie leiden en je van daaruit kennis kunt ontwikkelen en tot ‘inzicht’ kunt komen hoe je de dagelijkse praktijk kunt verbeteren.

Waardevolle informatie

Hoe je van data tot waardevolle informatie kunt komen, laat Alexandra Matei zien. Voor ECD-leverancier Ecare onderzocht zij gegevens die thuiszorgteams van Buurtzorg invoerden met het Omaha System. Zij noemt drie redenen om met data aan de slag te gaan: ze verhogen de kwaliteit van zorg voor individuele cliënten, ze zijn heel geschikt om te gebruiken voor onderzoek en tot slot kun je aan de hand van dat voorspellingen doen voor toekomstige zorg.

Goed ondersteund

Kim de Groot is onderzoeker bij Nivel en wijkverpleegkundige bij Thebe. Zij staat stil bij de (vele) voordelen van het Omaha System, maar heeft ook oog voor de nadelen. Vooral de verscheidenheid van ECD’s waarin het Omaha System wordt verwerkt, noemt zij lastig, juist ook voor onderzoek met data uit zorgplannen. Het goede nieuws: gebruikers van het Omaha System voelen zich wel goed ondersteund door de ECD’s (3,93 op een schaal van 5). Maar zij zien zeker verbeterpunten als het gaat om volledigheid, juistheid en relevantie van de vastgelegde gegevens van het Omaha System.

Karen Monsen: ‘Het is niet voldoende om het Omaha System te gebruiken, je moet het ook op dezelfde manier doen. Daarbij moeten we samenwerken. En verpleegkundigen: blijf nadenken! Laten we dat vermogen van hen niet vernietigen!’

Financiers

Gertjan Verhoevenen Maud de Korte van de NZa zijn nauw betrokken bij wetenschappelijk onderzoek van de Universiteit Tilburg naar de bekostiging van de wijkverpleging. Zij schetsen de mogelijkheden van classificatiesystemen, waaronder het Omaha System, voor het realiseren van een waardegedreven bekostiging van de wijkverpleging, gebaseerd op voor patiënten relevante uitkomsten. Zij noemen ook de stappen die nog gezet moeten worden om daar te komen, zoals een uniforme manier van registreren. Zij geven aan dat data uit het Omaha System financiers zeker kunnen overtuigen en dat je niet moet wachten tot het allemaal perfect is; het is beter om nu te beginnen dan te wachten.

Samenwerken belangrijk

Karen Monsen toont zich onder de indruk van wat er in Nederland gebeurt. Zij vindt dat verpleegkundigen en data goed op waarde worden geschat. Ze adviseert om bij het gebruik van Omaha System  om zorg te financieren, niet te veel naar de buitenkant te kijken. De zorg en de juiste interventies zouden wat haar betreft moeten worden beloond. Tot slot benadrukt Karen Monsen het belang van samenwerken van verpleegkundigen, onderzoekers, beleidsmakers, onderwijs en cliënten: ‘Evidence based practice and practice based evidence.’

Aan het einde van de bijeenkomst nodigen Bianca Buurman en Nienke Bleijenberg (Universiteit Utrecht) de aanwezigen uit om mee te doen aan de wetenschappelijke tafel wijkverpleging.

Terugblik

Twee van mijn studenten en ik zelf hebben het als een bijzondere bijeenkomst ervaren. Er werden veel informatie en nieuwe ontwikkelingen geschetst over de data die ingevoerd worden en opleveren binnen het Omaha System. Zowel de mogelijkheden van analyse als de valkuilen en beperkingen in de toepassing van machine-learning. Ik blijf pleiten voor het continu actief betrekken van verpleegkundigen bij alle stappen van het proces van invoering en gebruik van het systeem. En zoals Karen Monsen ook aangaf is het van uitermate groot belang om de focus te hebben op een kwalitatieve en uniforme data-invoer door verpleegkundigen, voordat data-analyse op een of andere manier een voorspellende waarde zou kunnen genereren in ons gezondheidszorgstelsel (Corry Hoogendoorn, docent HBOV Fontys Hogeschool).