Naar hoofdinhoud Naar footer

Wijkverpleegkundigen zien kansen voor Omaha System

Op de Ledenbijeenkomst van Omaha op 15 maart gingen we in gesprek met vier wijkverpleegkundigen. Wat vinden zij van Omaha System en waar zien zij kansen voor verbetering in de toekomst?

‘Omaha System biedt veel ondersteuning om de zorg goed op papier te zetten,’ vindt Mariska Bredius van TSN die inmiddels vijf jaar met het systeem werkt. ‘Het is heel duidelijk en methodisch. Daarom geef ik het een acht. Het systeem zorgt voor samenhang tussen probleem en aandachtsgebied. Je werkt meer naar het waarom en het hoe, in plaats van de actie.’ ‘Ook ik geef het een acht,’ vertelt Wilma Dekker van ICare. ‘Wat ik fijn vind is dat het goed aansluit bij het kwaliteitskader voor de wijkverpleging.’

Behoefte aan concreet trainingsmateriaal

De wijkverpleegkundigen hebben ook aandacht voor verbeterpunten. Bredius: ‘Wat mij in mijn rol als trainer zou helpen is als ik wat meer concrete voorbeelden als trainingsmateriaal aan mijn collega’s kan laten zien. Ik merk dat mensen het materiaal nu nog heel erg abstract vinden, waardoor zij moeite hebben om het toe te passen. Een format casus zou kunnen helpen. Aan de hand daarvan kunnen trainingsdeelnemers oefenen.’ Ook Marleen Vink van Amstelringwijkzorg herkent het: ‘Zelf vind ik het een heel prettig systeem en geef ik het een acht. Maar om anderen erin mee te nemen als trainer, vind ik lastiger. Wij hebben daarom zelf voorbeeldzorgplannen gemaakt.’

Een landelijk databestand

Margo Berends is projectcoördinator van Buurtzorg Nederland. Ook zij heeft als wijkverpleegkundige veel ervaring opgedaan met Omaha. In haar huidige functie is zij vooral geïnteresseerd in wat Omaha kan bieden aan data om de kwaliteit van de zorg te verbeteren: ‘Het kunnen ontsluiten van data biedt zeker kansen. Dat vraagt om gezamenlijk definiëren wat je wilt ontsluiten. Het zou goed zijn als er een landelijk databestand komt waarin we voorbeeldzorgplannen en uitkomsten kunnen delen om te leren van elkaar. Als je gebruik wilt maken van data, dan betekent dat je data op dezelfde manier “erin moet stoppen” en dezelfde keuzes moet maken.’

Spreken van dezelfde taal

Bredius: ‘Tegen wijkverpleegkundigen die voor het eerst met Omaha System gaan werken, zou ik willen zeggen dat het werkt om vooral veel te sparren met collega’s. Dat je kunt uitleggen waarom je bepaalde keuzes hebt gemaakt en waarom andere niet. En gewoon doen, dat is de beste manier om het snel te leren.’  Vink: ‘Dat is ook mijn advies. Ook als je het niet goed doet, kun je het assessment altijd opnieuw openen. Daarnaast is het belangrijk om te leren van elkaar en het gesprek aan te gaan. Dit zorgt voor eenduidigheid en het spreken van dezelfde taal. Verder vraagt het om een kritische blik. Het is niet de bedoeling om alles in je zorgplan op te nemen, maar er is wel voldoende informatie nodig om de situatie goed te kunnen beschrijven.’ 

Aanpassen aan de Nederlandse situatie

Bredius: ‘Ik hoop dat we door het werken met Omaha in de toekomst met dezelfde bril naar het zorgplan kunnen kijken. En dat we de data beter gaan benutten die Omaha biedt. Tot slot zou het mooi zijn als het systeem ook helpt bij het ontwikkelen van je deskundigheid.’ Dekker: ‘Omaha is nu nog echt een Amerikaans systeem. Het is daardoor gelinkt aan Amerikaanse symptomen, waardoor ik hartfalen bijvoorbeeld niet kan aanvinken. Het zou mooi zijn als het over drie jaar is aangepast aan de Nederlandse situatie.’